HAYVANLAR GİBİ !!!

Sabah bindiğim dolmuşun kaptanı kelimenin tam anlamıyla saykoydu. Onu ilk gördüğüm an anlamıştım. Elli kollu küfürleri vardı ortama karşı. Dolayısıyla yolculuğumun eğlenceli olaylara gebe olacağını anladığımdan mükemmele çok yakın şarkıları, mp3 playerımı kapatıp dinlemeye aldım ortamı. Kulaklıkları kulaklarımdan çıkarmadım ki abuk subuk sohbetlere meze olmayayım. Para uzat diyenlere, koyim de tur at demeyeyim.

Kaptanı izliyordum sürekli. Çok eğlenceliydi. Adam minibüsün içine karşı tam bir istanbul beyefendisi fekat minibüsün dışındaki hayata karşı inanılmaz acımasızdı. Bana beyefendi diye hitap ederken saniye geçmeden kafasını omuzlarına kadar pencereden dışarı çıkarıp "Amuğa kodumun dümbükleri" diye haykırıyordu. Kızacak bir şeyleri hep olabiliyordu. Anlayacağınız yolculuk mükemmele çok yakındı hahah.Neyse lafı uzatmıyayım kaptanımız minibüsünü bir hayvan gibi kullanıyordu. Daha doğrusu onun kontrolündeki minibüs trafik içinde bir hayvan gibi ilerliyordu. Kah tıslıyor kah duruyor. Saldırıyor, pısıyor bi yere gizlenip aniden ortaya atlıyor. 20 metre içinde 90 km hıza çıkıp zobank diye fren köklenerek duruveriyordu. Dolayısıyla böylesine bir minibüsün içindeki ayakta giden yolcular çok samimi olmuşlardı birbirleriyle. İçerisi lunapark gibiydi. Tombalaklar, dömi voleler gırla gidiyordu. İnsanımızın unuttuğu bir yardımseverlik, bir zor durumdakine el uzatmalar, yüzlerde anlayış dolu gülümsemeler peydah olmuştu. Herkesin içindeki çocuk gülümsüyordu. Kah biri diğerini yerden kaldırıyor, kah öteki öbürünün yere düşen çantasını alıyordu. Yerden çantayı almak için eğilen genç fren köklenince kafayı zobank diye direğe koyuyor. “Abi biraz yavaş sürsene” kelimelerini kullanarak sivrisinek taklidi yapıyor. Kaptan minibüse bindiğim ilk andan beri yaptığı üzere yan tarafta giden bi arabaya salya sümük fışkırtarak küfrettiğinden duymuyor başını sıvazlayan çocuğun başarılı sivrisinek taklidini. Çocuk iyi ki duymadı diye seviniyor.

Trafik pert olmuş. Bizim hayvan bi süredir olduğu yerde tıslayıp duruyor. Yaklaşık 15 dakkadır duruyoruz öylece. Belli ki bu fırtınadan önceki sessizlik. Ve evet yan şeridin ilerlemeye başladığını görür görmez bizim hayvan atılıyor ordan gitmek için fekat dakikalardır o şeritte bekleyen hemen yanımızdaki araç buna izin vermeyecek gibi çünkü ilerliyor. Ve bizim kaptan inanılmaz fantastik bi olay gerçekleştiriyor o an. Sağ tarafındaki bozuk paraları istiflediği kutuya elini daldırıp eline ne geldiyse arabanın kafasına fırlatıyor, “ğasgödünekjdasd kodumunun amkdsiksokjasorropğsuçocuğü” diyerek. Kesmiyor bi de arabanın tepesine tükürüyor. Hahahha Ama yine de hiç memnun değil! Suratında net bir memnuniyetsizlik var. Biraz da şaşkın. Birden bozuk paraları aldığı yere bakıyor. Ve ilk kez minibüsün içine karşı sinirleniyor “Lan hepsi 5 kuruş 10 kuruşmuş! Tikir tikir ses çıkardılar! 1 lik demir yok mu?” Ben orda yarıldım artık tutamadım kendimi. Minibüsçe sinirler gerildiğinden benim kahkaham milleti yardırdı. Herkes bastı kahkahayı. Minibüsçe gülüyoruz. Kaptan da bize bakıyor. Çakmak çakmak delilik akıyor gözlerinden, aynı zamanda çok da müşfik. Delilikle müşfiklik arasındaki ince çizgide durmaktan vazgeçip o da basıyor kahkahayı. Kaptanın kahkahasını gören sivrisinek oğlan, yolculuk boyunca kafayı gözü oraya buraya vurmuş çocuk da basıyor kahkahayı, rahatlıyor gariban. Tepesine bozuk para boca edilen kadın şoför ise olaya bir anlam veremediğinden ne olduğunu anlayamadığından, her iki elini de ağzına götürmüş korkuyla bize bakıyor. Hayvanlar gibi gülüyoruz minibüsçe. kadın bizden çok korkuyor...